Coś ciepłego i dobrego...

Nie ma co ukrywać, z każdym dniem jest zimniej i zimniej, a jeśli dodać do tego wiatr wydmuchujacy resztki ciepła spod kurtek i czapek, to najczęściej wtedy uciekamy myślami do czegoś co może przynieść nam ulgę...
Oczywiście jednym ze sposobów jest cieplejsze ubieranie się i jak najrzadsze opuszczanie cieplutkich pomieszczeń...ale znając życie jest to mało realne:)
Ja najczęściej po powrocie z tak nieprzyjaznego środowiska korzystam z ciepłych napojów rozgrzewających.
Weźmy choćby

herbatę rozgrzewającą

składniki:

• łyżeczka czarnej herbaty
• 2-3 goździki
• po kilka ziaren kolendry i ziela angielskiego
• po szczypcie mielonego cynamonu i imbiru 

Rozgniatamy wszystkie składniki i wsypujemy do imbryczka razem z herbatą. Zalewamy wrzątkiem i pod przykryciem odstawiamy na 5 min.w ciepłe miejsce do naciągnięcia.Odcedzamy napar. Można herbate dosłodzić miodem....

Dla takich miłośników kawy jak ja, kawa z imbirem to też rozwiązanie. Wystarczy do kubka zaparzonej kawy dodać szczyptę imbiru i cynamonu oraz  posłodzić miodem...

Lubię też dzieciom przed snem robić 

mleko z cynamonem i miodem

Mleko (jedną szklankę) zagotować z cynamonem. Lekko ostudzić i dodać miód.

Pysznie smakuje i utula do snu:)

No i na koniec zostawiłam coś co doskonale pija się w specjalnie dobranych okolicznościach. Jakaś wolna chwila, książka przy boku, rozpalony kominek(może być nawet ,jak w moim przypadku, gazowy...też się żarzy ładnie) i ....

gorąca czekolada

składniki:

• 200ml mleka
• 1 tabliczka czekolady
• 1 łyżka cukru lub miodu
• 1 płaska łyżka kakao

Czekoladę rozpuszczamy w garnku z odrobiną wody(1/4 szkl). Następnie dodajemy mleko, cukier lub miód i wszystko cały czas mieszając doprowadzamy do zagrzania- nie gotujemy!

 

Podszepty dla Świętego Mikołaja...

Z każdym dniem sklepy, ulice ,domy zaczynaja błyszczeć światełkami...choinkami i wszystkim co przypomina Boże Narodzenie...
...jak dla mnie dużo za wcześnie...
ale nie jest za wcześnie, żeby pomyśleć o dobrych prezentach dla dzieci, nie tylko z okazji wizyty Św. Mikołaja...ale i na czas oczekiwania na Boże Narodzenie...
Tym razem siegnęłam znów na półkę z książkami moich dzieci...mają tam takie dwie perełki, które od kilku lat towarzyszą nam w tym okresie...

Pierwsza z nich to, "A w Wigilię przyjdzie Niedźwiedź" Janoscha

Dwadzieścia cztery historyjki na Święta Bożego Narodzenia- po jednej na każdy grudniowy dzień aż do Wigilii.
Wigilijny Niedźwiedź wędruje przez świat i zbiera od wszystkich życzenia, by obdarować każdego wymarzonym prezentem.
...Piękna opowieść o tym, że trzeba się dzielić, pomagać w biedzie i nieszczęściu, po prostu być dobrym dla innych.
 Jeśli dołożyć do fabuły ilustracje...to trudno się oprzeć przed kupieniem tomu historyjek w prezencie dla jakiegoś Malucha.

Druga propozycją jest książka, która zachęca do wspólnego rodzinnego, adwentowego oczekiwania.." Wszyscy na Ciebie czekamy" autorstwa  Marka Kity i ilustracjami Doroty Łoskot-Cichockiej.

Ksiązka ukazuje opisane w Biblii oczekiwanie na Mesjasza. Przybliżą głębię szopki bożonarodzeniowej.
Każdego dnia Adwentu dziecko poznaje jedną z ważnych postaci starotestamentalnych, które przygotowywały Ludzkość na przyjście Zbawiciela. Korzystając z dołączonych wycinanek tych bohaterów oraz specjalnego plakatu, dziecko tworzy ciekawy obraz.

 No i jeszcze warto wspomnieć o dołączonej pięknej płycie z tradycyjnymi pieśniami adwentowymi w wykonaniu zespołu MIRABILIA MUSICA....polecam gorąco!

I na koniec coś dla miłośników pięknych baśni...
Marie-Catherine d'Aulnoy "Błękitny ptak i inne baśnie"

W słowie wstępnym można dowiedzieć się , że twórczość autorki tych baśni wędrowała z Francji do Polski trzysta długich lat..
"Witamy Panią d'Aulnoy w Polsce. Ogłaszamy koniec jej literackiego czyśća. Miejsce na półkach z dziecięcymi ksiązkami, między baśniami Andersena, braci Grimm, Charles'a Perraulta...już nie będzie puste"
W naszym domu od kilku lat już gości:):)

Torty,torty..

Przyznam, że nigdy  nie przepadałam za tortami, a o ich robieniu nawet myśleć nie chciałam...choć ogólnie pieczenie zawsze sprawiało mi radość! Ale torty były traktowane przeze mnie obco...i to bardzo!!

Aż pojawiły sie dzieci...i to jeszcze nie pierwsza dwójka, dopiero kolejne Maluchy uświadomiły mi, że dobrze jest spróbować zrobić TORT dla dzieci samemu. Nie dość, że oszczędniej, to wiadomo co w nich jest , są zjadalne i nade wszystko wywołują ogromną radość u małych jubilatów. Uwielbiam ten błysk w ich oku i tę satysfakcje na twarzy, że to właśnie tylko i wyłącznie dla nich tort został przygotowany. Czasami wydaję mi się, że nawet prezenty nie sprawiają im takiej radości...

Myślę sobie, że bycie mamą wyzwala takie umięjętności z nas, o których wcześniej by nam sie nie śniło. Ja zawsze wiedziałam,że uzdolnień artystycznych nie mam za grosz...ale jednak coś udało sie wykrzesać,
żeby powstał np.tortowy pociąg...albo serduszko,czy motylek...

Wczoraj zaszalałam...zrobiłam dwa torty...oj masaż po nich był wskazany( swoja droga podziwiam cukierników). Jeden z tortów należał do Szymonka...w końcu czas na świętowanie jego 4 urodzin...

Na przekór listopadowym szarościom...

Od kilku dni listopadowe szarości nie chcą nas opuścić...rano szaro, popołudniu szaro i wieczór szybciej zapada...
Dzisiaj dzieciaki miały zamkniętą szkołę i trzeba było jakoś rozweselić ten dzień.

Skoro było więcej czasu na wszystko, można było wyciagnąć wiekszą ilość  Bajek -Grajek...które kocha cała rodzina. No tak! Kiedy miałam jakieś 7 lat, mama kupiła mi pierwszą bajkę muzyczną "Tymoteusz Rymcimcim" i od tamtego czasu moja miłość do słuchowisk muzycznych nie wygasła. Stąd też ich obecność u naszych dzieci. Każde z nich lubi coś innego, ale są i wspólne, wciąż słuchane bajki.
Weźmy "Pimpusia Sadełko", czy niezwykłą baśń  " o Złotym patku"..."Ośła skórka".

Przy takich bajkach można wspaniale kolorować...albo malować farbami...tak jak to było dzisiaj....

Dwa obrazki- Szymka i Marysi były baaardzo jesienne i chyba malowane z największą radością-skoro do woli mogli moczyć palce w farbie i odbijac ślady na kartce:)

No i jeszcze dzisiejsza rocznica urodzin naszej ukochanej Astrid Lindgren...z tej okazji oglądnęliśmy "Madikę z Czerwocowego wzgórza"

Miało być jeszcze pieczenie babeczek z Marysią...ale dzień tak szybko się skończył...pewnie uda sie następnym razem:)

Krótka wyprawa z Marysią...

Codzienność bywa czasami bezlitosna i trzeba mocno się wysilić, żeby wykrzesać choć trochę czasu na pobycie z dziećmi każdego dnia. Przy Czwórce to już trochę trudniejsze...oczywiście, są wspólne wieczory z książką, pieczenia babeczek, spacery....ale to czasem za mało...

Dlatego próbuję szukać dodatkowych chwil . I nie da się tutaj stworzyć żadnego schematu, bo każde dziecko jest inne, ma inne potrzeby i inaczej lubi ten czas organizować.

Tydzień temu udało mi się z Marysią pojechać do Birmingham ...jeżdzimy tam mniej więcej raz w miesiącu...tylko we dwie. Marysia najczęsciej pakuje do plecaka książkę do czytania( bo 40 min droga autobusem wcale nie przebiega tylko na rozmowach)Misia Wędrowniczka w stosownymn do dnia ubranku i ruszamy.

Zawsze odwiedzamy nasza ulubioną, kilkupiętrową księgarnię, gdzie zasiadamy zazwyczaj na chwilę w kawiarence umieszczonej wśród książek( nie ma dla mnie lepszego relaksu)i ja, poijając kawę, Marysia gorącą czekoladę...rozmawiamy ...wtedy sobie przyjemnie, swobodnie rozmawiamy...

Ostatnio natrafiłysmy na sympatyczny występ grupy z Walii...taki uliczny pokaz co niektórych, tradycyjnych tańców. Było wesoło,kolorowo ...i interesująco

Obejrzałyśmy też piękny pomnik admirała Nelsona...ciekawe też, że Anglicy przygotowując się do uroczystości 11 listopada...upamiętniaja wówczas wszystkie pomniki bohaterów, czy wydarzeń związanych z historią ich państwa...to bardzo prosta droga do budowania patriotyzmu....i nikt się tego nie wstydzi...

A na koniec zobaczyłam przesłodką wystawę w sklepie...trudno było się oprzeć...

Bal świętych...

Trudno mi dzisiaj powstrzymać radość...bo jak tu się nie cieszyć...kiedy świętuje całe Niebo???

Całkiem niedawno uświadomiłam sobie, że Niebo wypełnone jest ludźmi, którzy budowali piękno i je przekazywali...i to, że sama mogę być tu gdzie jestem wynika właśnie z ich miłości...nieustannie podłączonej do ŹRÓDŁA...

Pewnie wieczorem po raz...już przestałam liczyć który, włączę sobie film Carla Carlei, Ojciec Pio ze wspaniała grą Sergio Caselitto

Jeszcze mogę  polecić film o historii św. Rity...niezwykle poruszający...

A na koniec - najlepsza ekranizacja opowiadająca o  życiu św.Franciszka z Asyżu i św. Klary

 

Filmy, o których napisałam, dają też mozliwość poznania historii i politycznej i obyczajowej...doskonała sprawa dla każdego, kto ma w sobie pasje odkrywcy...

Ciasto czekoladowe z gruszkami...

Właśnie się zorientowałam, że w tym roku,kulinarnie, jakoś po macoszemu potraktowałam gruszki. Czas to naprawić, tym bardziej, że natknęłam sie na pyszny przepis na ciasto z tych owoców, autorstwa Nigelli Lawson...

Ciasto bardzo proste, niezwykle smaczne... zapraszam...

 Ciasto czekoladowe z gruszkami

6-8 porcji

składniki:

• 2 puszki gruszek w syropie(400g)
• 150 g  miękkiego masła + na wysmarowanie formy
• 125 g drobnego cukru
• 2 łyżeczki ekstraktu z waniliowego
• 125 g mąki pszennej
• 25 g kakao
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• 1/4 łyżeczki sody oczyszczonej
• 2 jajka

Sos czekoladowy:

• 100 g ciemnej 70% czekolady
• 50 ml wody
• 2 łyżki śmietany kremowej 30%
• 2 łyżki cukru trzcinowego

Rozgrzać piekarnik do 200 stopni.
Gruszki odsączyć i ułożyć w blaszce. 

Pozostałe składniki zmiksować na gładką masę. Zalać gruszki  dość rzadkim ciastem i piec 30 min.

 Ciasto ostudzić  przez 10 min. i pokroić na kawałki.
Przygotować sos czekoladowy. Czekoladę połamać na kawałki i umieścic w małym rondlu o grubym dnie, dodać pozostałe składniki, starannie wymieszać, zdjąć z ognia.

Polać ciasto sosem czekoladowym, można podawać z lodami...:)