W ostatnim tygodniu pochłonęłam, podrzuconą mi przez znajomą, książkę J. M Coetzee'a " Dzieciństwo Jezusa".
W pierwszym momencie pomyślałam, że czeka na mnie kolejna pozycja filozoficzno- teologiczna...ale wynikało to z tego,że było to moje pierwsze spotkanie z twórczością ów pisarza...
Ale po pierwszych stronach książki już wiedziałam,że czeka mnie niesamowita wędrówka przez historię współczesnej rodziny z Nazaretu umiejscowionej w świecie bez Boga...historia przejmujaca i tak uniwersalna, że każdy z nas może odnaleźć w niej kawałek swojego życia...
Świat, w którym sie znajdujemy jest początkiem życia wielu uchodźców, którzy musieli pozostawić swoje wcześniejsze życie i z nową tożsamością podjąć walke o przeżycie. Zaczynają uczyć sie nowego języka, nowych zasad funkcjonowania...W tej nowej rzeczywistości poznajemy Simona, który jako jeden wśród przybyłych, przygarnia zagubionego, pięcioletniego, wyjatkowego chłopca...Davida. Postanawia odnaleźć jego matkę...pewnego dnia spotyka Ines i rozpoznaje w niej matkę chłopca...
Nie ukrywam, że rozpaliła się we mnie niezwykła ciekawość twórczości tego południowoafrykańskiego pisarza(dzisiaj ma obywatelstwo australijskie), który dwukrotnie był uhonorowany prestiżową nagrodą Bookera a w 2003 r. otrzymał Nagrodę Nobla...
Zapisuję na moją listę książek do wypożyczenia.
OdpowiedzUsuń