Odetchnąć muzyką...

Nie ma w tym nic wyjątkowego, że kocham muzykę...podobnie jak nie jest czymś szczególnym, że lubie klasykę w muzyce...
Ale czymś wyjątkowym jest fakt, że po raz pierwszy po wielu latach poszliśmy na koncert do filharmonii ( do tej pory za orkiestrę robiły dzieci)...

Pewnie, gdybyśmy mieszkali w Polsce, bliżej rodziny(przecież dzieci lubią sobie czasem dłużej pobyć z dziadkami i ciociami tudzież wujkami) taki wypad nie byłby "perełką" w życiorysie...

Ale stało się i ...taki prezent podwójnie smakuje...bo nie dość, że sami, to jeszcze można nakarmić się pięknem i dopieścić przyśniętą duszę.

Muszę mocno przeprosić pana Fryderyka Chopina, za to,że go nie chciałam słuchać, a raczej z trudem go znosiłam...do wczoraj!!

Bo chyba sześć lat mieszkania poza rodzinnym krajem...dało mi zrozumienie tego o czym pisał...na swoich pięcioliniach...

Obok Chopina pojawił sie mój ukochany Czajkowski....i Strauss...

Kiedy było mi tak ,ciepło, błogo i przytulnie, na zewnątrz znów królował mróz ze śniegiem...
kolejna niespodzianka -jak na tutejszy klimat... wokoło wszyscy narzekają- a mnie jest dobrze...bo znów ładniej, bardziej biało i czarownie...no może gdyby te nogi w trakcie chodzenia po chodniku tak nie były niesforne i nie ślizgały się każda w swoja stronę...